Pałac Letni (ang.Summer Palace) - gościnny pałac Morskoskrzydłych położony na wyspie Zatoki Tysiąca Łusek. Pałac został stworzony przez magię animusa Albatrosa oraz służył Morskoskrzydłym jako nadwodny pałac morski dla nich samych i ich gości. Wejście znajduje się pod wodą za wodorostami i wieloma przerwami z powietrzem. Podczas wojny przebywały tam Piaskoskrzydłe. W środku znajduje się pawilon zrobiony przez Albatrosa. Większość akcji ,,Zaginionej Sukcesorki" rozgrywa się właśnie tu. Pałac był tak dobrze ukryty, że przez dwa tysiące lat pozostawał poza zasięgiem wrogich plemion, aż w końcu został zniszczony podczas Wojny o Sukcesję Piaskoskrzydłych przez armię Pożogi. Pałac jest jednak odbudowywany przez królową Korale i inne Morskoskrzydłe pod jej rządami, ale tym razem nie będzie ukryty i będzie służył do dyplomacji i czytania zwojów przez Korale. Od ,,Przebudzenia Pełni" jest on zatytułowany na mapie Pyrrii jako "Ruiny Pałacu Letniego".
Opis[]
Pałac Letni był ukrytą wewnątrz wyspy lokalizacją, do której można było się dostać niemal tylko i wyłącznie przez prowadzący do niego podwodny tunel znajdujący się pomiędzy dwiema spiralnymi skałami, ostrymi i równymi jak smocze rogi. (zaprojektowany z myślą o niemorskoskrzydłych gościach - miał wiele powietrznych kieszeni, w których pozbawieni skrzeli goście mogli nabrać tchu przed pokonaniem kolejnego odcinka drogi).
Wejście do pałacu znajdowało się w obrębie wyspy w kształcie gigantycznego smoczego szkieletu ze szczelinami i otworami na całej powierzchni bladego kamienia. Nos kamiennego szkieletu wskazywał na inną wyspę, otoczoną ze wszystkich stron groźnymi skałami i wysokim, stromym klifem. Od góry chronił go przed ciekawskimi spojrzeniami baldachim gęsto utkanych pnączy, liści i koron drzew poprzetykanych niebieskimi kwiatami, wciśniętych tak blisko siebie, że nie było między nimi żadnych pustych przestrzeni, częściowo przepuszczających do niższych kondygnacji przefiltrowane na szmaragdowozielono światło (dawało ono bywalcom wrażenie, że wciąż znajdują się pod wodą). Z kilku dziur w klifach spadały do jeziora kaskadami majestatyczne, srebrne wodospady, największy niemal sięgający liściastego baldachimu, w innych znajdowały się niewielkie jaskinie, w których przesiadywały w wolnych chwilach smoki (umieszczano tam także strażników, więźniów i gości). Samo jezioro było dość płytkie, wystawały z niego samotne skałki, i miejscami przechodziło w pełną białych kamyków plażę, naprzeciwko której znajdował się wysoki otwór jaskini wyłożonej piaskiem (Morskoskrzydłe specjalnie z okazji sojuszu z Żagwią zmodyfikowały swoje gościnne jaskinie, dosypując do nich dodatkowy piasek i wysuszając je na tyle, że było to jedyne miejsce w pałacu, gdzie można było rozpalić ogień).
W nocy jaskinie oświetlone były smugami za jarzącymi się w wodzie meduzami.
Głównymi słyszalnymi dźwiękami pałacu było pluskanie wodospadów, cichy szum oddechu smoków i ciche uderzanie fal na plażach wokół jeziora.
Pawilon[]
Pośrodku jeziora z wody wynurzały się cztery spiralnie skręcone filary z białego, zabarwionego lekko na niebiesko kamienia - wraz z wysokością zbliżały się ku sobie, tworząc strzelisty, dwunastopoziomowy pawilon. Każde jego piętro miało kolistą posadzkę, tym mniejszą, im bliżej położoną przy szczycie. Sam pawilon miał tylko kilka, a na dodatek dość niskich, ścian; całą konstrukcję tworzyły zakrzywione linie, otwory i małe sadzawki.
Każdy poziom pawilonu miał inne przeznaczenie,
- Dla nowych i ważnych gości przeznaczony był najwyższy poziom; urzędowali tam między innymi Żagiew, Wieszcz i Smoczęta Przeznaczenia. Był duży, zbudowany z niebieskawo-białego kamienia, z wypełnionymi wodą rzeźbionymi promienistymi wzorami z płetwiastych odcisków na posadzce, które wysadzono drobniutkimi perełkami we wzór świecących pasów ze skrzydeł rodziny królewskiej.
- Z kolei drugi poziom (licząc od góry) przeznaczony był tylko i wyłącznie dla rodziny królewskiej i szlachetnie urodzonych gości królowej.
- Zbrojownia i zarazem miejsce treningowe dla Ukwiał znajdowało się na wyższym od poziomu Rady, siódmym piętrze - miało kształt misy i otaczały go niskie ściany, na których wisiały zbroje (kolczugi, zbroje łuskowe) i broń (białe, skręcone włócznie z rogów narwali oraz miecze).
- Zastępcze miejsce dla spotkań Rady było na szóstym poziomie (w połowie wysokości Pawilonu, na wypadek niedostępności Pałacu w Głębinie); znajdowało się w nim dwanaście podpisanych szmaragdami sadzawek połączonych ze sobą małymi kanalikami, przeznaczonych po jednej na każdego członka Rady. Każda sadzawka była podpisana za pomocą maleńkich szmaragdów.
- Pracownia pisarska Korali znajdowała się na poziomie ósmym (o cztery niższym niż najwyższy) - platforma otoczona niskimi ścianami, z wpasowanymi w podłogę kotłami wypełnionymi zwojami. Na jednym z końców znajdował się długi szary stół z nieukończonymi pracami Korali oraz rzeźbami Orki (małymi ciężarkami do zwojów w kształcie koników morskich). Posadzka była tu ubrudzona śladami czarnych i niebieskich płetwiastych łap, a na drugim z końców została podwyższona i wzbogacona o audytorium z widownią na trzydzieści miejsc.
- Jadalnia znajdowała się dwa poziomy nad kuchniami, dobrze czuło się w niej zapachy pichconych niżej przysmaków. Znajdował się w niej niski, owalny stół otoczony siedzeniami (królowej najwyższe, dla Żagwi drugie w kolejności). Platforma była strzeżona przez strażników; nie wiadomo, czy posiłki tu zarezerwowane były tylko dla ważnych gości i rodziny królewskiej, ale do tej pory wszystkie ukazane tu uczty właśnie na takie wyglądały.
- Platforma dla strażników znajdowała się na jednym z niższych pięter, gdzie ci wypoczywali, jedli i rozmawiali. Znajdował się tam stół z niszą zawierającą parę ciężkich srebrnych kluczy.
- Poza tym w Pawilonie można znaleźć poziomy dla szkolnych wycieczek, na uroczyste przedstawienia oraz do obmyślania taktyki wojskowej. Jest także poziom kuchenny, z którego zawsze słychać stukot garnków.
Tsunami zauważyła, że nie wyglądał na wybudowany za pomocą smoczych łap, a raczej jakby sam wyrósł z kamienia, co oznacza, że już na pierwszy rzut oka widać było jego animuskie pochodzenie.
Komnata królowej Korali[]
Komnata królowej Korali znajdowała się w rozległej podwodnej jaskini po drugiej stronie jeziora pod jednym z wodospadów. Była porośnięta falującymi, zielono-złotymi wodorostami i ozdobiona przy wejściu kamiennymi rzeźbami przedstawiającymi tańczące delfiny; ściany wysadzono szmaragdami i perłami, a trzy łoża stanowiły miękkie połacie skłębionych wodorostów. Wewnątrz były też gałęzie koralowca umieszczone tam jako wieszaki na sznury pereł królowej. Niedaleko drzwi, w miejscu, gdzie wodospad wpadał do jeziora, tuż za kaskadą a przed wejściem do jaskini, znajdowała mała kieszeń powietrza.
Wewnątrz dało się słyszeć pluski spadającego z góry wodospadu.
Więzienie węgorzy elektrycznych[]
Jaskinia więzienna znajdowała się wysoko na ścianie klifu, niedaleko baldachimu, z widokiem na pawilon poniżej. Jarzyła się dziwnym niebieskim światłem, a ze środka słychać było trzaski. Twarda kamienna podłoga była wilgotna, światło słabe, a ścieżka wiła się do ogromnej pieczary. Klatki nie miały krat ani drzwi; zamiast tego kanał wodny szeroki jak dwa smoki otaczał każdego więźnia, więżąc go na kamiennych wyspach różnej wielkości. Woda wylewała się z rowków w sklepieniu w dół do kanałów, tworząc wodne ściany wzdłuż wszystkich wysp. Woda i fosy świeciły na ten sam jasnoniebieski kolor i wydawały ten sam skwierczący, trzaskający dźwięk, a ścieżka wiła się wokół i pomiędzy wyspami jak długi most. Sufit był pokryty świecidełkami, rzucając na więzienie upiorne światło, a opalizujące fioletowe meduzy dodawały do przyćmionego oświetlenia. Zamarzająca woda była kontrolowana przez łańcuch wiszący wzdłuż ściany; po pociągnięciu mechanizmy wewnątrz kamienia brzęczały i jęczały, otwierając małe drzwi w podwodnej ścianie fosy i wypuszczając do wody elektryczne węgorze.
Ciekawostki[]
- Budowa Pawilonu, pomimo magii Albatrosa, trwała ponad dziesięć lat.
- Lokalizacja ruin została zaznaczona dopiero przy publikacji ,,Przebudzenia Pełni z nową mapą i przewodnikiem autorstwa Gwiezdnego Lotnika.
Galeria[]
Fanarts[]
